"Allerlei vogelsporen in de sneeuw ontdekken. Kerstschoven in de appelbomen zetten voor alle mussen en goudvinken en koolmezen. Een kerstboom te hebben die je zelf in het bos uitgezocht had. Thuiskomen in de Timmermanshoeve als het donker begon te worden en de sneeuw bij de voordeur van je kleren afkloppen en daarna de keuken in lopen waar alle kaarsjes aangestoken waren en het vuur in de kachel knapperde. 's Morgens in het donker wakker worden als papa de kachel aan het aanmaken was. Nog wat in je bed blijven en naar het vuur in de kachel liggen staren. 's Avonds over de zolder lopen en een beetje bang zijn, een heel klein beetje maar! Sleeën op het ijs, helemaal tot aan de vaargeul en dan ook een klein beetje bang zijn. In de keuken met Malin zitten kletsen, net als nu, en kaneelbroodjes eten en melk drinken en helemaal niet bang zijn."

Astrid Lindgren, Samen op het eiland Zeekraai (Ploegsma, 2003), voor de gezelligheid. En omdat we in de zomer terug naar Styrsö willen. Met baby. Karin mailt dat ze nu ook een spijlenbedje en een kinderstoel heeft.