Borgen, seizoen drie. Ze is weg uit dat heerlijke huis en het is eeuwig zonde van haar huwelijk, maar ik blijf de twinkel in haar ogen geweldig vinden. (En haar kleren.) (En haar slanke lijn.) (Nouja.)

Elke dag zijn de bloesems in de tuin van de achterburen iets rozer en iets groter. En elke dag zijn de knoppen in de kerselaar en de seringenstruik iets groener. Ook als het regent.

De verzameling lievelingsboeken is een moeilijke. Mevrouw Verona daalt de heuvel af van Dimitri Verhulst is ontegensprekelijk één van mijn lievelingsboeken.

"Natuurlijk, niemand kreeg een nieuw leven, dat was maar een manier van zeggen. Het leven immers was niet zoiets als een stuk tekst waaronder men een lijn kon trekken om in hetzelfde schriftje verder te gaan met een compleet nieuwe tekst. Maar men bood zich graag die illusie aan wanneer de trouw aan een herinnering de moed om verder te leven in de weg stond. Opnieuw beginnen, alles indelen volgens hoofdstukken omdat die af te sluiten zijn, en voor zichzelf blijven volhouden hoe makkelijk dit is."

Dimitri Verhulst, Mevrouw Verona daalt de heuvel af (Contact, 2007)

Misschien was het mooiste aan de voorstelling wel toen we achteraf op het terras zaten, met limonade en bier en de bitterballen waren al op, en toen hij in zijn eentje over het gras naar de straat liep. Hij had hetzelfde pak aan als op het podium, zijn schouders en armen en handen vol gitaren en koffers en liedjes.

"Opeens merkte ik dat ik niet bloosde. Ik wist niet dat ik het kon. Niet blozen. Je zou beter moeten opletten als je dingen niet hebt. Bijvoorbeeld geen jeuk op de plek op je rug waar je niet bij kunt. Dan zou je een mooi leven hebben. Dat je nergens pijn hebt, in je hele lichaam niet. Of geen verdriet. Jammer dat je nare dingen altijd meteen merkt en het je niet opvalt als alles in orde is."

Sjoerd Kuyper, Hotel de Grote L (Lemniscaat, 2014)

Wéér rode kool - rode kool, kikkererwten, geraspte biet, rozijnen, dadels, peterselie, ui, geitenkaas want is feta wel gepasteuriseerd, misschien zijn spekjes er ook lekker bij.
Wéér rode kool - rode kool, appel, iets te veel appelazijn, aardappelen, en een ei in plaats van een slecht gebakken lap vlees.
Wéér savooikool - savooikool in reepjes, spaghetti, citroen, olie, pepertje, knoflook, gebakken broodkruimels.
Zie mij zwijgen van het hertshoornweegbree.

Ik zou naar het water met een bankje, een uitzicht en iets van een horizon. Maar eerst moest ik naar de bib en toen werd het toch het terras van de koffiezaak, in de zon en zonder zonnebril want wat moet je begin maart met een zonnebril, met mijn boeken en mijn schriftje en een glas knaloranje sinaasappellimonade voor me. Veel horizon is er niet. Er zijn politieagenten en fietsers en moeders met kinderwagens en mannen die wijzen en af en toe stapt er een schoolklasje voorbij. Achter mij krijgt iemand hulp bij het solliciteren, rechts leest iemand een tijdschrift en links praten twee vriendinnen over India en tuinmeubels. Het ruikt er naar auto's en ook naar het warme brood van de Turkse bakker twee huizen verderop.