21 november 2014

Toen ze weer begon te jammeren, werd ik boos. Te boos. Mijn lief moest gaan werken en ik moest thuis blijven. Ik begon met dingen te gooien. Te hard te roepen. Mijn lief legde haar in de buggy, reed 'm buiten en ik vertrok ermee. Ik moest bijna huilen. Ik zei dat we minstens een uur gingen wandelen. Dat zei ik tegen mezelf. Toen we via zevenentachtig omwegen in het park aangekomen waren, was het weer goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten