Dat ik in vakantiestemming ben, zei ik. We zaten op het terras van de boekhandel en mijn lief had net drie nieuwe boeken gekocht (ik nul). Alles wat trager, zei ik en ik keek uit over het stenen plein. Ik zei dat ons kindje op me af kwam als ik mijn handen op mijn buik legde. Toen mijn lief zijn hand op mijn buik legde, bewoog ze. En iemand die net de winkel binnen liep, lachte. Eerder en op een ander terras had een mevrouw van 85 gezegd dat dit de schoonste tijd van ons leven is. Dat we dat zelf niet beseffen hoor. Maar dat we hier nog heel veel aan terug zullen denken. Ze dronk een kop koffie. Wij dronken sapjes en aten boterhammen met ham en kaas. We lachten.