29 augustus 2016

Deze week wordt ze twee.
Ik breng haar naar bed, ze drinkt haar melk, ze doet dat ding met haar tanden dat we niet leuk vinden en ze zegt 'mama nie euk'. Nee, mama vindt dat niet leuk, dus stop daar maar mee.
Ze stopt er niet mee.
Ze kijkt me aan en ze lacht en ze zegt 'uzie make'.
Ik zeg nee. Ik ga geen ruzie maken vandaag, ik heb daar helemaal geen zin in.
Ze doet dat ding met haar tanden nog eens en als ik haar pak, stampt ze, en daarna mag ik haar tanden niet poetsen en ze lacht en ze zegt 'uzie make' en ik zeg nee kind, vandaag niet, echt niet.
We lezen twee boeken, eerst het boek van de mama's en de papa's en daarna Piep, en ik geef haar een zoen en ik trek de gordijnen recht en ze gaat min of meer liggen en ze pakt haar lakentje en ze zegt 'Saatje mama oepe'.
Als ik beneden ben, hoor ik haar mama roepen.
En nog een liedje zingen.
En weer mama roepen.
En daarna valt ze in slaap.
Straks is ze twee. 
We hebben onze rituelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten