20 juli 2016

Vóór de thermoskan van tafel gaat, schenk ik een tweede kop koffie in waarmee ik op het terras ga zitten. Ik heb slecht geslapen en wil De spionnenclub van Rebecca Stead lezen. De spionnenclub is één van mijn lievelingsboeken. Als ik het lees, denk ik 'dit wil ik ook', en dan vergeet ik dat ik slecht geslapen heb en kan ik alsnog met fris gemoed gaan schrijven. De zusters gaan wieden. Wanneer ze in de lavendelborder naast de terrastafel rommelen komt de geur vrij, maar ze zeggen 'we gaan je niet storen' en ze beginnen om het hoekje. Dat is een beetje jammer.

Verder hebben we een standje gekregen omdat we de terrasdeur gisteravond niet op slot gedaan hebben. Terwijl we er zeker van zijn dat we dat wel gedaan hadden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten