25 februari 2016

Goed. Ik ben nog twee weken thuis. Wéér nog twee weken thuis. Terwijl de dokter de komende stappen overloopt, krijg ik tranen in mijn ogen, wéér tranen in mijn ogen, en al helemaal als ze zegt dat ik me vooral niet schuldig moet voelen. Hokuspokuspilatuspas ik wou dat ik niet schuldig was.

Genoeg voor nu.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten