Als we 's ochtends op de trein zitten, het is nog donker wanneer we in Antwerpen vertrekken en licht wanneer we in Gent uitstappen, kan ik me de dag niet voorstellen. Het wordt een netwerkdag. Er gaan veertig boekenjuffen zijn en wij gaan hen met ons drieën vertellen over de Jeugdboekenweek. Ik heb een kaft in mijn rugzak zitten met dingetjes in over een stuk of veertig boeken. De boeken zelf zitten in de auto van onze baas, daar stappen we straks zelf ook in. Ik weet wat ik wil vertellen of kan vertellen en ik probeer niet nerveus te zijn en ik wil eigenlijk het liefst van al op de trein blijven zitten, tot in Poperinge, ik ben nog nooit in Poperinge geweest. Ik kan me niet voorstellen dat ik straks iets sta te vertellen aan veertig boekenjuffen. Het zal me verbazen als er ook een boekenmeester gaat zijn.

Er zijn twee boekenmeesters, uiteindelijk, en we zitten in een enorme kring en ik praat met mijn kaft op schoot over een paar boeken en de boekenjuffen zeggen ook iets, precies zoals ik wou. Of niet, misschien, want ik zou veel meer kunnen vertellen als ze me niet de hele tijd zo zouden onderbreken. (Haha.)

Tijdens de pauze hang ik tussen de juffen en meesters rond. Ze bladeren in de boeken die we meegebracht hebben. Dit is mooi, zeggen we, en zie je hoe Tom Schamp hier Brussel getekend heeft, zeg ik, en wat weet jij veel van boeken, zegt iemand tegen mij. Ergens tijdens de lunch loop ik weg, naar buiten, voor lucht en ruimte en rust, even, heel even. Ik zie dat één van de boekenmeesters alleen in een zaaltje gaat zitten en ik weet dat ik daar dan bij kan gaan zitten en niets hoef te zeggen. Als die hele netwerkdag een paar uur later gedaan is, is het gedaan, en sta ik naar mezelf te kijken. Ik ben uitgeput. Op de terugrit ben ik te moe om de pagina's in mijn nieuwe Flow om te slaan.

Maar ik was erbij en ik kende mezelf en herkende mezelf. Ik dacht aan Susan Cain en haar boek Stil dat mijn leven veranderd (of: bevestigd) heeft, als ze zegt dat extraverte mensen energie krijgen van elkaar en dat introverte mensen energie krijgen als ze alleen zijn. Ik wist dat ik nu, 's avonds, de volgende dag, alleen ging moeten zijn om weer tot mezelf te komen.

En dat gaf niet. Dat was helemaal ok.