Lieve kleine Saar, nu weet ik hoe je kan spelen en dat het dan ineens uit is en dat je dan jammert en jengelt en dat betekent dat je moe bent. Nu weet ik dat je moet lachen als je recht op je beentjes staat en als ik hard en hoog met je hups. Dat je een tijd muzzelt en soms een poosje moet huilen voor je gaat slapen. Dat je in je bedje de verste uithoek zoekt en dat je dan Toos het konijn meeneemt. Ik weet dat je liever niet wil dat we pap van je gezicht vegen of er snot van halen. En dat je heel hard met je armen kan slaan en met je handjes kan grijpen en dat je nageltjes zo scherp zijn. Ik weet al heel veel en nog helemaal niks.