Toen ze drie weken oud was, heb ik de klantenkaart van de groentekraam aanvaard. Ik aanvaard zelden tot nooit meer klantenkaarten, wegens ontrouw, vergeten en te veel. Maar nu gaan we elke vrijdagvoormiddag naar de markt. Zij in de kinderwagen, ze kijkt of ze slaapt, en ik daarachter, ik kijk of ik zeg iets als "hobbel hobbel boem boem". Bij de groentekraam koop ik een avocado ("Rijp?" "Ja, graag!"), een tros druiven met pit en twee appels of twee peren. En dan knipt de meneer of mevrouw een hartje in mijn klantenkaart.