Ik lees The principles of uncertainty van Maira Kalman, over de kleine belangrijke dingens des levens, die dikwijls bij een tweede zicht meer kleur hebben dan bij een eerste, en welja: daar wordt een mens wat levendiger van. Dat kan een mens soms goed gebruiken.

Ik lees ook It could be worse, you could be me van Ariel Leve, over de kleine onbelangrijke dingens die willens nillens het leven al te zeer bepalen, en welja: daar herkent een mens zichzelf in. In dit geval wordt een mens daar niet levendiger van, integendeel durf ik zeggen, maar zo'n herkenning, dat is ook zijn geluk.