Tien minuten voor de ontbijtbel gaat, zit ik in de kloostertuin. Er vliegt een vogel. Het is geen mus en geen merel en geen roodborst en geen kwikstaart en geen mees (en dan heb ik ongeveer alle vogels gehad die ik zou kunnen herkennen). Deze vogel is veel groter. Hij komt op me af, gaat hoog in de den naast me zitten. Het is een valk of een buizerd ofzo. Denk ik. Ik denk dat dit bijzonder is. Ik heb twee seconden om een foto in mijn hoofd te maken en die straks aan mijn lief te tonen.