Nadat de journaliste en de fotografe vertrokken waren, scheen de zon. Ik fietste naar de maïsvelden, mijn lief was daar al ergens naar vogels aan het kijken, hij had geen zin gehad in een journaliste en een fotografe. Ik parkeerde mijn fiets. Stapte een breed soort van pad op, keek hoe dat sporen maakte, wat er groeide, ik kende alleen klaver bij naam. En gras. Maar 'gras' is waarschijnlijk zoiets als 'eend': als puntje bij paaltje komt betekent het niks. Ik moet nog bedenken wat Tommie daarvan vindt. Maar nu was ik Mio en ik deed een voorzichtige halve stap het maïsveld in, ik boog wat stengels en stak mijn kop naar binnen. Het was er best donker. Het zat er vast vol beestjes die ik niet zag. Het was er helemaal niet stil. De wind maakte tot daar binnen lawaai.