Ik verzamel het jaar in gedachten. Dat klinkt als een project, maar het gaat vanzelf. Als mijn lief Nescio uit de kast haalt om iets te lezen of opnieuw te lezen, lig ik weer in bed en in het donker naar De uitvreter te luisteren. Ik heb vaak naar De uitvreter geluisterd, zo mooi voorgelezen door Job Cohen, om rust te vinden en in slaap te komen. Toen ik in de zomer écht niet meer kon slapen, merkte ik hoe ik al die keren bijna nooit het einde gehaald had. Over écht niet meer kunnen slapen gesproken: dan stond ik 's nachts om vier uur op en ging ik, kussentje onder mijn buik, naar de herhaling van het nieuws en Terzake liggen kijken. Of naar Johan Falk. Topreeks, Johan Falk. Het hoort bij juli en augustus zoals Grey's Anatomy bij de middagen in november is gaan horen.
2014 draait rondjes in mijn hoofd.
2014 was een wonder.