Findus verkent de wereld.
De wijde wereld.
Tuinmuren, daken, binnentuinen, terrassen.
Nu.
21.36 uur.
In het donker.
En als ik roep, zegt hij miauw.
Als in: ik hoor je, help, kom mij redden, ik zit vast en ik word belagerd door de dikke rosse en o help, daar komt de dunne rosse en ik kan niet weg en help, kom mij redden, asjeblief.
Of als in: jaja ik hoor je wel, maar laat mij nu.
Zijn eten staat in het midden op het terras.
Met een brokje kaas erin.
In het midden van het bakje.
Parmesaan.
(Alle andere kattensnoepjes zijn op. Sorry Findus, ik ben vergeten naar de kattenvoerwinkel te gaan.)
Maar Parmesaan.
Mmmmm. Lekker.
Findus, kom poes, kom.