Zo die eindejaarslijstjes, met de 10, 25, 100 beste boeken van 2015 op, of het beste boek van 2015 volgens onze medewerkers, en de onterecht vergeten boeken van 2015 volgens deze zevenenveertig journalisten met verstand van zaken. 

Ooh, die lijstjes. 

Ik scan de titels (yes, Rebecca Stead in The New York Times). Ik word halsoverkop verliefd op een korte inhoud (The hired girl, valt eigenlijk een beetje tegen). Ik noteer aanraders van mensen van wie ik wel iets aangeraden wil worden (De eerste zwaluw van William Maxwell). Ik zoek ze in de Amazon store (dat is het nadeel van e-lezen, dat je alles in twee seconden in je zak hebt), bedenk me, vind ze in de bibliotheek, gewoon, hier verderop. 

Ooh, die lijstjes. 

Smiley face smiley face.